Ik heb me in zekere zin vroeg professioneel ontwikkeld door met veel passie en discipline te groeien als topsporter in het toestelturnen.
Ik bracht dagelijks vele uurtjes door in de turnzaal en met maar 2 volle weken vakantie per jaar was ik continu aan het werk om de beste turnster te worden die ik kon zijn. Dat ik daarnaast ook nog naar school moest, was bijzaak voor mij.
De turnsport bracht structuur, discipline en uitdaging.
Elke dag opnieuw was ik bezig met het ontdekken, experimenteren, oefenen en perfectioneren van diverse turnoefeningen.
Verschillende leermethodieken werden daarvoor toegepast - al dan niet in spelvorm: stimulatie van het analytisch denkvermogen, visualisatietechnieken, ontwikkeling van mijn groei-mindset waardoor ik me kon focussen op mogelijkheden en ontwikkeling en niet vast bleef zitten in "ik kan het niet" of "ik durf het niet". Oefeningen werden stap voor stap opgebouwd zodat ik leerde om op hetzelfde ritme mijn grenzen te verleggen en te groeien in moeilijkheid.
Dezelfde filosofie pas ik toe in mijn werk, maar eerlijkheidshalve ook in mijn privé. Ik ben ermee opgegroeid waardoor het een stukje van mijzelf is geworden.